Wie trok er vanmorgen zijn oogjes open...?
11 november: een bewogen dagje...de komst van onze vredepups!
Nothing for granted. Kon ook de titel zijn van deze blog. Net als je denkt dat alles goed gaat, slaat de natuur je keihard in je gezicht, tot tweemaal toe. Konny heeft een hele goede en normale zwangerschap gehad, op de dag dat ze uitgerekend is beginnen de weeën dus alles gaat goed tot nu toe. Dan wordt de eerste pup geboren en weg is de euforie, de natuur zet je met beide voeten stante pede op de grond, een doodgeboren pup. En niet zomaar gestorven in het geboorteproces, nee, moet al minstens 1 dag of meerdere gestorven zijn, want de moederkoek was al volledig afgestorven. We konden ook niet meer goed zien wat het geslacht was. Dan even wat ongerustheid, wat met de rest? Een dode pup in de buik kan heel snel voor levensbedreigende complicaties zorgen bij moeder en andere pups. Konny zag er nog steeds heel gezond uit, dus voor haar vreesden we niet direct, maar wat met de andere pups? De dag voordien hadden we nog leven in de buik gevoeld... Ruim 3 uur later kwam pas de tweede pup,
Reacties
Een reactie posten